To nieprawda, iż gry są przeznaczone tylko dla dzieciaków, młodzieży czy półgłupków. Takie niestety pokutuje spojrzenie wśród niektórych ludzi. Graczy odbiera się jako wyrośnięte dzieciaki, które powinny zająć się czymś bardziej pożytecznym niż graniem. Nie ulega wątpliwości, to bolesna opinia. Jednocześnie, warto stwierdzić, że są gry po prostu głupie, tak samo, jak jest wiele głupich filmów, ale nie mówimy się, że każdy, kto ogląda filmy jest głupkiem lub, że traci czas (choć też i są takie głosy). Nie oznacza to, że wszystko w jednej kategorii jest bezsensowne, uzmysławiają to gry, ale dodatkowo filmy lub muzyka.

Wiadomo, że jak zobaczymy malucha, który gra w „strzelanki”, to być może krew nas zaleje, bo takie dziecko w żadnym razie nie powinno w to grać. Podobnie, będziemy zaskoczeni, gdy zauważymy takiego młodego człowieka oglądającego jakiś barbarzyński film. To niedopuszczalne, a rodzice, jacy na to pozwalają powinni się zastanowić, co w istocie robią. Swoją drogą trzeba to koniecznie wiedzieć, że to nie filmy, gry czy inne tego typu zjawiska są złe.

To złe przystosowanie do wieku jest szkodliwe. Są wszak bajeczne bajki dla dzieci, również, jak są znakomite gry, które kształtują ich kreatywność. Można spotkać głupie gry, które niczego dobrego nie nauczą, możemy jednakże grać w takie coś jak gra mechrage, gra tauriworld (naprawdę świetnie opisane) czy gra romadoria i samemu się przekonać, jakie to wyjątkowe, zjawiskowe formy spędzania wolnego czasu. Zauważyli już to nawet marketingowcy, którzy ukuli słowo „grywalizacja” odnoszący się właśnie do gier i do codziennego życia. O co w tym chodzi? Odpowiedzi można dostać m.in. na stronie http://www.wcograc.pl/mechrage.

Po prostu, żeby lepiej funkcjonować, by społeczeństwo się lepiej rozwijało powinniśmy zastosować niektóre fragmenty gry do naszego życia. Zaistniało już sporo inicjatyw z owego aspektu. Zwolennicy gier są oczarowani tym odkryciem, ponieważ poprzez lata czuli się trochę obco, jakby robili coś nieważnego, zbędnego. Nagle, przy pomocy „grywalizacji”, okazuje się, że gry mogą nas wiele nauczyć, możemy korzystać z ich mechanizmów i kreowanych tam rozwiązań. Od czasów „grywalizacji” już nikt nie może stwierdzić, że gry są głupie. Bezsprzecznie, takie występują, jednakowo jak głupie filmy, ale nie jest to słuszne dla całego tego fascynującego zjawiska.